امروزه میتوان رسانه ها را یکی از اصلیترین عوامل ترویج بی اخلاقی دانست ، البته این مشکل در بطن جوامع شکل گرفته و رسانه ها فقط آن را بازنمایی یا گسترده تر میکنن ، به هر حال عده ای معتقدند باید رسانه های اخلاق گرا و اخلاق مدار تولید کرد ، اما آیا چنین چیزی ممکن است ؟ صادقانه بگویم نه ، اولین دلیل اینکه رسانه ها آیینه ای از جوامع هستند که البته این بازنمایی گاهی هم با اغراق همراه شده اما برای مبارزه با بی اخلاقی باید جامعه را درمان کرد نه رسانه را محدود ....
حتما تا به حال ویدئو های مشاوران انگیزشی و مربیان موفقیت را دیده اید ، یا حتی ممکن است تحت تاثیر آن ها قرار گرفته و پکیچ هایشان را خریداری کرده باشید . این افراد که من به آن ها شارلاتان های رویا فروش میگویم، صرفا قصه گو های ماهری هستند که با اغواگری کلامی و برانگیختن لحظه ای احساسات مخاطب اقدام به شکار افراد ضعیف و درمانده می کنند .
اواسط بهمنماه بود؛ امتحانات نوبت اول برگزار شده و حالا نوبت کارنامههاست. بهقول یکی از معلمها آن روز یومالحساب بود. نمرههای درخشان رسید، ریاضی و فیزیک ۱۶ اما ادبیات و نگارش ۲۰! طبیعی هم بود، آنقدر به ادبیات علاقه داشتم که بدون مطالعه برای امتحان بالاترین نمره را کسب کردم اما با تمام وجود از ریاضی و فیزیک متنفر بودم و از دوهفته قبل از امتحان عزا میگرفتم، انگار من اینکاره نبودم. خودم از نتیجه راضی بودم ولی دیگران نه!
در این یادداشت نمی خواهم بگویم که رسانه و فضای مجازی بد است و حتی نمیخواهم بگویم که خوب است بلکه میخوام بگویم مانند چاقویی دو لبه و مجموعه ای از تهدید ها و فرصت هاست ، اما یادمان باشد در طول تاریخ و مخصوصا در جوامع صنعتی همواره رسانه ها در اختیار صاحبان قدرت و قشر کاپیتالیست بوده است و وظیفه اصلیشان القای تفکرات این اقشار به مخاطب و به تعبیری سرگرم سازی و انحطاط مخاطبان بوده تا به نیروی کاری فاقد تفکر و اندیشه تبدیل شوند .